نامش را حتما زیاد شنیده‌اید، هر وقت سری به کباب‌خانه می‌زنید یا در سوپرمارکت‌ها به دنبال ماست یا پنیر می‌گردید. مشاهیر زیادی هم هستند که ادامه نام خانوادگی‌شان نام این شهر را یدک می‌کشد. شهری که شاید خیلی‌ها ندانند دقیقا کجا قرار دارد یا در کدام استان می‌شود؛ اما همه می‌دانند که آب و هوای خوبی دارد و خوردنی‌هایش حسابی خوشمزه‌اند!

گلپایگان شهری که از جنوبی‌ترین تا شمالی‌ترین شهر ایران نمی‌توان نامش را پشت شیشه‌های مغازه‌های کبابی و لبنی پیدا نکرد. می‌توان گفت در مرکزی‌ترین نقطه ایران در استان اصفهان واقع است. گلپایگان دشتی است که با کوه‌های زیادی که سراسر آن را پوشانده‌اند، احاطه شده است و روستاهای سرسبز اطراف تفریحگاه های طبیعی برای اهالی شهرند.

وارد شهر که می‌شوی، وقت از مردم شهر برای مکان‌های دیدنی می‌پرسی، اولین جایی که معرفی می‌کنند، "کوچری” است. کوچری نام روستای گردشگری گلپایگان است که زیبایی های طبیعی منطقه به شکلی در آن جمع‌اند.

بالای کوچری سد خاکی گلپایگان قرار دارد که آب شهرهای اطراف هم از این سد تامین میشود و رودی از این روستا به سمت شهر روان است. در یکی دو سال اخیر با قصد تاسیس یک صد دیگر که گویا یکی دو سال دیگر آغاز به کار می‌کند، ویلا سازی در حوالی این مسیر سرسبز که این روزهای بهاری تمام درختان مسیر را شکوفه پوش کرده است، بسیار دیده می‌شود. ویلاهایی با رنگ‌های متنوع و سقف‌های شیروانی که در این محوطه بزرگ سبز یکپارچه، سر از خاک بیرون آورده‌اند و زیبا شده‌اند.

آبی که در مسیر کوچری تا شهر گلپایگان روان است، این سال‌ها وارد زمین‌های کشاورزی می‌شود اما تا چندی پیش که آب‌سالی بود، ادامه همین رود که رودی قدیمی و خروشان مانند زاینده‌رود است از وسط شهر گلپایگان عبور می‌کرد. البته هنوز جای رودخانه برپاست و پارک ساحلی هم کار می‌کند تا دوباره آب صفای خود را به شهر بازگرداند.

مسیری سرسبز که تا چشم کار می‌کند شکوفه و درخت و باغ است، به این سادگی‌ها به پایان نمی‌رسد و با خودرو یک ساعت و نیم هم که بروی باز این مسیر سرسبز و زیبا ادامه دارد.

اول از "قلعه تاریخی گوگد” باید گفت. این قلعه سال‌ها مانند دیگر قلعه‌هایی که در محدوده شهرستان گلپایگان کم نیستند، به صورت مخروبه‌ای باقی مانده بود تا اینکه یک شرکت خصوصی آن را بازسازی کرد و این قلعه احیا شد.

این سنگ نگاره‌های گلپایگان در مکانی قرار دارد که مردم آن را "تنگ غرقاب” می‌نامند و به تیمره هم از آن نام می‌برند. این سنگ‌های بی‌نظیر دارای نقوشی از شکار هستند که همین‌طور در باد رها شده‌اند! و هیچ کس از آنها مراقبت نمی‌کند. گرچه هر از چند گاهی گزارش‌های خبری از این مکان در تلویزیون پخش می‌شود اما مردم محل می گویند که هیچ اتفاق مثبتی نمی افتد و اخیرا لوله کشی‌های انتقال آب هم از این مکان رد شده است.

 
کاروان‌سرا و کبوترخانه قدیمی در حوالی این شهر زیاد است. اما کاروان‌سرایی که در نزدیکی روستای "دُر” قرار دارد، جالب‌تر است. این کاروانسرای قدیمی هنوز تخریب نشده، البته هنوز هم احیا نشده اشت.

داخل شهر گلپایگان دو امام‌زاده هست که مردم شهر ارادت ویژه‌ای به این دو بقعه دارند. امامزادگان هفده‌تن و سید‌السادات از امامزاده‌های این شهر هستند. این شهر تاریخی یک سقاخانه قدیمی حضرت اباالفضل (ع) دارد که مردم این شهر ارادت ویژه‌ای به آن دارند و می‌گویند این سقاخانه دعاها را برآورده می‌کند.

منبع: برنا