اصولا در فرهنگ ما ایرانیان بارش باران یکی از مظاهر زیبایی های خلقت است .اگر از انسان با ذوقی بخواهیم برای بیان اوج  احساسا تش از بهترین و ملموس ترین واژه ها بگوید  خواهد گفت  عین آدمی هستم که زیر بارش باران قدم میزند و قطرات زیبای باران همه ی وجودش را نوازش می دهد همه ی ما آدمها با بارش باران احساس طراوت و سرزندگی میکنیم صدای رعد و برق هم آهنگ زیبایی می شود  و بر این طراوت و شادابی می افزاید شاید برای همه ی ما زیباترین و  لحظات حضور در  کلبه ای گرم و کوچک چوبی  در بالای کوهی سرسبز در میان در ختان جنگلی است که درآن نشسته باشی و از پنجره بخار گرفته آن، زیبایی بارش باران و غرش رعد و برق  را همراه با ابرهای تیره تماشا کنی

اما تاکنون دقت کرده اید در فیلمها و سریالهای تلویزیونی ما متاسفانه با این پدیده زیبای عالم آفرینش چه برخوردی صورت گرفته است؟ اگر قرار باشد اتفاق بدی رخ دهد باران می بارد اگر قراراست حادثه ی شومی  اتفاق بیفتد رعد و برق است که این شومی را به ارمغان می آورد اگر بنا است خبر بدی گفته شود ، تصادفی رخ دهد و خلاصه هر اتفاق تلخی واقع گردد با چند تا رعد وبرق و بارش باران به استقبال حوادث میرویم .و ای کاش چه زیبا بود که کارگردانهای ما دیدشان را به ابر وباران و رعد وبرق عوض میکردند . ای کاش به جای آنکه شنیدن خبری بد را همراه با بارش باران و رعد و برق نشان می دادنداین مظهر پاکی و لطافت را آنگونه که سزاوار است به نمایش می گذاشتند .